ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΟΚΤΟΡΟΣ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΝ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ 1936
Ένα απόσπασμα από την ομιλία στην Νυρεμβέργη
Εις τους πολιτικώς ενδιαφερόμενους κύκλους των χωρών της Δυτικής Ευρώπης θεωρείται το φαινόμενο του Μπολσεβικισμού,όπως τούτο παρουσιάζεται δια μεν του Μαρξισμού εις την θεωρία, δια δε του ρωσικού Σοβιετικού κράτους εις την πράξιν, πάντοτε ακόμη ως μια πνευματική εκδήλωσις και πολιτική πραγματικότης, με την οποία η πολιτισμένη ανθρωπότης οφείλει να συζητήσει και να συνεννοηθεί επίσης πνευματικώς και πολιτικώς.
Η αντίληψις αυτή αποδεικνύει μιαν πολύ επικίνδυνη έλλειψη κατανοήσεως ως προς την αληθή μορφή και την φύση του διεθνούς Μπολσεβικισμού.
Εκείνο, το οποίο εμείς γενικώς εννοούμε, όταν λέγωμεν ''Ιδέα'' και ''Κοσμοθεωρία'', δεν έχει καμία απολύτως σχέση με εκείνο το οποίο καλείται Μπολσεβικισμός.
Διότι εδώ πρόκειται περί μια παθολογικής και εγκληματικής παραφροσύνης, η οποία αποδεδειγμένως έχει επινοηθεί υπό Ιουδαίων και διευθύνεται επίσης υπό Ιουδαίων με τον σκοπό της εκμηδενίσεως των πολιτισμένων λαών της Ευρώπης και της εγκαθιδρύσεως μιας διεθνούς Ιουδαϊκής ηγεμονίας έπ αυτών.
Ο Μπολσεβικισμός μόνον εις τον έγκέφαλον Εβραίων ήτο δυνατόν να γεννηθεί και μόνον το άγονο έδαφος της ασφάλτου των κοσμομοπόλεων έδωσε εις αυτόν την δυνατότητα εξαπλώσεώς.
Ήδυνήθη δε να εύρει είσοδον μόνο εις μίαν ανθρωπότητα, η οποία είχε βαθύτατα συγκλονισθεί και αποσυντεθεί υπό του πολέμου και της οικονομικής κρίσεως και ως εκ τούτου ήτο προσιτή και δια αυτή ακόμη την εγκληματική παραφροσύνην.
Ο Αγών μας κατά του Μπολσεβικισμού δεν είναι αγών εναντίον, αλλά ακριβώς υπέρ του Σοσιαλισμού, έγεννήθη δε από την βαθείαν πεποίθηση, ότι ο αληθής Σοσιαλισμός τότε μόνον δύναται να πραγματοποιηθεί, όταν θα έχει παραμερισθεί τελείως το χαμερπές και τερατώδες αποκύημα αυτού; Ο εβραϊκός Μπολσεβικισμός.
Ο αγών κατά του Μπολσεβικισμού, όμως, δεν είναι δυνατόν να διεξαχθεί με διαρκή επιτυχία ειμή μόνον από έναν λαό, ο οποίος ήδυνήθη να εύρει εις μίαν εθνικήν μορφή σοσιαλιστικής οργανώσεως μιαν νέαν γενικήν διαρρύθμιση του εθνικού του βίου, ήτις επαρκεί και δια τα μέτρα δυναμικής αξίας και τις απαιτήσεις του εικοστού αιώνος.
Ο αστικός κόσμος είναι, εις όλας τας χώρας, ασθενέστατος έναντι του Μπολσεβικισμού και τελείως ακατάλληλος δια τον κατ΄αυτού αγώνα.
Δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη καθόλου τον Μπολσεβικισμό εις τας θεμελιώδεις του τάσεις του. Για να αντεπεξέλθει λυσιτελώς κατά αυτού, του ελλείπουν η δύναμις της κοσμοθεωρίας και η πνευματική αποφασιστικότης της κατευθύνσεως, η ικανότης της πολιτικής πίστεως και η ψυχική ισχύς του χαρακτήρος.
Όχι μόνο δεν έχει ο αστικός κόσμος την απαιτούμενη κατανόηση περί της φύσεως του Μπολσεβικισμού, αλλά και επιζητεί μάλιστα, όπου ευρίσκει την προς τούτο ευκαιρία, να συνάπτει μια σαθράν ειρήνην με αυτόν, κατά την θέσιν: '' προς αποσόβησιν χειροτέρας καταστάσεως''. Πάσα συμφωνία όμως, την οποίαν συνάπτει ο αστικός κόσμος με τον ριζοσπαστικό Μπολσεβικισμό, οδηγεί κατ΄ανάγκη και πάντοτε, τελικώς, εις την νίκη του Μπολσεβικισμού κατά του αστικού κόσμου, σύμφωνα προς τον φυσικό νόμο, ότι ο ασθενέστερος υποκύπτει εις τον ισχυρότερο.
Ο Μπολσεβικισμός υπερνικά πάντοτε όλες εκείνες τις πολιτικές ομάδες, οι οποίες δεν τον αντιμετωπίζουν με αδιάλλακτη εχθρότητα, δια τον απλούστατο λόγο, ότι κινητοποιεί, χωρίς δισταγμούς ή περιορισμούς, κατά του κράτους και των υγειών, συντηρητικών ιδεών τον ''υπαθρωπισμό'' ούτως ειπείν, ο οποίος υφίσταται εις κάθε λαό ως η υποστάθμη αυτού.
Ο Μπολσεβικισμός είναι η οργάνωσις των ταπεινοτέρων ενστίκτων ενός λαού προς εξολόθρευσις όλων των ανωτέρας αξίας στοιχείων της φυλής του.
Κατά το πλείστον, χρησιμοποιεί ως όργανό του μια δυναμική ομάδα, η οποία στηρίζεται εις μίαν βάναυσο μειονότητα και με εγκληματική ασυνειδησία εις ζητήματα τακτικής προχωρεί προς τον κύριο πολιτικό σκοπό της: την δια παντός τρόπου κατάκτησιν της εξουσίας.
Ο Μπολσεβικισμός είναι η δικτατορία των υποδεεστέρων ανθρώπων.
Εις την Αρχήν ανέρχεται δια του ψεύδους και εν τη Αρχή διατηρείται δια τις βίας.
Το ψεύδος είναι -κατά την δοξασία του Λένιν, του πατρός της μπολσεβικικής επαναστάσεως -όχι μόνο θεμιτό μέσο, αλλά και το έπιτυχέστερον όπλο δια την επικράτηση τού μπολσεβικικού αγώνος.
Ήδη ο Σοπενχάουερ είχε πει, ως γνωστό, ότι ο Ιουδαίος είναι ο αριστοτέχνης του ψεύδους. Και δεν είναι, ως εκ τούτου, εκπληκτικόν, ότι ο Μπολσεβικισμός και ο Ιουδαϊσμός συναντώνται, εις το σημείο τούτο, εις την έσωτερικοτέραν των συγγένειαν.
Το ψεύδος χρησιμοποιείται κυριαρχικά και ''μαστορικά'' υπό του Εβραϊκού Μπολσεβικισμού. Καταπλήσσει η μάλλον μπλοφάρει κατ΄αρχάς τόσο τον τίμιο και φιλαλήθη άνθρωπο, ώστε δεν είναι πλέον αυτός ικανός προς οιανδήποτε εσωτερικήν αντίδρασιν.
Ακριβώς αυτό είναι όμως εκείνο, το οποίο επιδιώκει ο Εβραίος Μπολσεβίκος.
Υπολογίζει επί του ότι ο φιλαλήθης άνθρωπος δεν μπορεί να φαντασθεί καν, ότι είναι ποτέ δυνατόν να ψεύδεται κανείς εις τοιούτον βαθμό, όπως ψεύδεται εκείνος, με θρασείαν και άναίσχυντον φυσικότητα, την οποία μεταχειρίζεται ψευδόμενος.
Και όμως, μάλιστα: είναι δυνατόν να ψεύδεται μέχρι τοιούτου βαθμού!!! Ο Μπολσεβικισμός το πράττει, πάντως και επιτυγχάνει ούτως εις τούς άκακους και απονήρευτους ανθρώπους τα κτυπητά του αποτελέσματα.
Η δε μπολσεβικική πραγματικότης, με όλην την αποτρόπαιον και αιμοσταγή αγριότητα της, μόνον εις χείρας των Ιουδαίων είναι δυνατόν να νοηθή.
Εννοείται, ότι οι Εβραίοι αυτοί κρύπτονται υπό προσωπείον, εμφανίζονται εις την Δυτική Ευρώπη ως αθώαι περιστεραί και αρνούνται την ένοχήν των εις το μπολσεβικικό έγκλημα.
Αυτή υπήρξε πάντοτε η μέθοδός των.
Εμείς όμως τους έγνωρίσαμεν καλώς. Και όχι μόνον αυτό, αλλά έχομεν -ως το μόνο έθνος εις τον κόσμο -και το θάρρος, παρ΄όλους τους εκ τούτου εκπηγάζοντας κινδύνους, να δακτειλοδεικτώμεν τους άρχιεγκληματίας τούτους και να τους κατανομάζωμεν σαφώς και απεριφράστως ενώπιον ολοκλήρου της ανθρωπότητας με το αληθές των όνομα.
Υπήρξε εποχή εν Γερμανία, οπότε ο χαρακτηρισμός του Εβραίου ως ''Εβραίου'' ετιμωρείτο με φυλάκιση.
Παρά ταύτα όμως, εμείς το πράξαμε και τότε. Σήμερα ο χαρακτηρισμός του Εβραίου ως ''Εβραίου'' και του Μπολσεβίκου ως αρχιεγκληματία αποκρούεται υπό του κόσμου γενικώς με μια πλήρη ευγενείας επιφυλακτικότητα ή και με προσποιημένην ήθικήν αγανάκτησιν.
Εμείς όμως είμεθα της γνώμης, ότι ακριβώς όπως ήδυνήθημεν να πείσουμε την Γερμανία περί του παρασιτικού κινδύνου, τον οποίον αποτελεί η φυλή αυτή, έτσι θα επιτύχωμεν κάποτε να ανοίξουμε και τους κλειστούς ακόμα οφθαλμούς του λοιπού κόσμου και να παρουσιάσωμεν εις αυτόν τον Ιουδαϊσμό και τον Μπολσεβικισμό εις την πραγματική των μορφή.
Εν τω μεταξύ όμως, εν όψει των τρομερών κρίσεων και συγκλονισμών που συνταράσσουν τόσας χώρας, δεν θα κουρασθούμε να καθιστώμεν προσεκτικούς τους διαφόρους λαούς επί του απειλητικού τούτου δια την ανθρωπότητα κινδύνου και να φωνάζουμε διαρκώς προς αυτούς:
Οι Εβραίοι είναι η αιτία, οι Εβραίοι είναι η αιτία!!!
Η οργή και η λύσσα των εναντίον ημών είναι τόσο μεγάλη, διότι βλέπουν, ότι ημείς τους αναγνωρίσαμε και ετοιμαζόμεθα να ανατρέψωμεν εκ βάθρων την εν Ευρώπη ευρύτατα διαδεδομένην σφαλεράν αντίληψη περί του Μπολσεβικισμού.
Το μίσος των καθ΄ημών έχει το βάθος αβύσσου.
Αποτελεί όμως ένα των ώραιοτέρων τίτλων τιμής δια τον πολιτικόν μας αγώνα.
Αφαιρούμε από αυτούς την προσωπίδα, υπό την οποία κρύπτονται, και παρουσιάζομαι εις τον κόσμο με την αληθή των μορφήν.
Η μπολσεβικική προπαγάνδα εργάζεται επί την βάσει ενός ευρύτατου σχεδίου. Σκοπός της είναι η παγκόσμιος καταστροφή.
Φροντίζει να δημιουργεί εις τις άλλες χώρες εσφαλμένες αντιλήψεις περί του Μπολσεβικισμού.
Οι αντιλήψεις αυτές διακρίνονται ως επί το πλείστον δια την απίστευτη αφέλειαν των.
Εν τούτοις υφίστανται και ασκούν πάντως την επιδρασιν των.
Η πραγματικότης όμως του Μπολσεβικισμού είναι τελείως διαφορετική.
Και αυτή υφίσταται και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Έχει σημειώσει τον τρομερό δρόμον της με αίμα.
Θέλει να παρασύρει ολόκληρο τον κόσμο εις τον στρόβιλο του χάους. Αποτελεί την μεγάλη απόπειρα του Ιουδαϊσμού όπως εγκαθιδρύση την ηγεμονίαν του εφ΄όλων των εθνών.
Δια τούτο είναι και ο αγών κατά του κινδύνου τούτου κυριολεκτικώς ένας παγκόσμιος αγών.
Έχει αρχίσει επί Γερμανικού εδάφους, έχει διεξαχθεί επί Γερμανικού εδάφους, ο Αδόλφος Χίτλερ είναι ο ιστορικός του αγώνος τούτου, εμείς δε όλοι είμεθα οι φορείς αυτού και συνεπώς οι εκπληρωταί μιας μεγάλης και ιστορικής διεθνούς αποστολής.
Δεν μπορεί να υπάρξει συνδιαλλαγή μεταξύ των δυο αντίθετων άκρων.
Ο Μπολσεβικισμός πρέπει να εκμηδενισθεί, εάν θέλουμε να επανεύρει την υγεία της η Ευρώπη.
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
