Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Nα τι είσαι, Ευρώπη !!! Ή διαρκής αναγέννησις των πνευματικών της δυνάμεων.




ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΡ ΚΙΑΟΥΛΕΝ

Το ερώτημα που τοποθετείται ως προς την τύχη της Ευρώπης έχει λάβει από καιρό την απάντησιν του από τους αντιπάλους της Γερμανίας και των συμμάχων της.

Δεν επιθυμούν να δουν μιαν ισχυράν και εξ ιδίων δυνάμεων προοδεύουσαν Ευρώπην.
Ευσυνείδητα επιδιώκεται η καταστροφή των αποδεικτικών στοιχείων του μεγάλου παρελθόντος, που αποτελούν τα θεμέλια του μέλλοντος της παλαιάς ηπείρου των τεχνών και των επιστημών. Κάτω από την καταστροφές και τα ερείπια των πόλεων στο οποίο μεταβάλλονται οι εικόνες των θεών, βιβλιοθήκες, ανάκτορα και εκκλησίες καταβάλλεται προσπάθεια να αποτελέσει το ερημωμένον πεδίο πειραματισμών των περί ισοπεδώσεως θεωριών και των εμπορικών ονείρων των. 
Προ των προθέσεων αυτών, το ερώτημα ενώπιον της ευρωπαϊκής συνειδήσεως τοποθετείται εις όλη την οξύτητα και την καθαρότητα του. 

''Το Σύνθημα'' εξετάζει σε τρία μεγάλα άρθρα την εικόνα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Εγράφησαν ανάμεσα εις τα συντρίμμια, μακρυά από την γαλήνη του σπουδαστηρίου και χωρίς όλα τα βοηθητικά μέσα της συγγραφής της ιστορίας, χωρίς λεξικά και Άτλαντας.
Με συγκίνηση ο συγγραφέας ενώπιον των υπολοίπων της στάχτης της ιδίας του της βιβλιοθήκης τίθεται προ του ερωτήματος: Όλα αυτά που συγκέντρωσα εντός τριάντα ετών και βρίσκονται εδώ ενώπιόν μου, μπορώ να τα ονομάσω ιδιοκτησίαν;  
Την απάντηση την αφήνει εις τον αναγνώστη, ώστε θα αποφασίσει αν αξίζει να υπερασπισθεί την περιουσίαν αυτήν.



ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ       
Είμεθα συνηθισμένοι να διαλογιζώμεθα με αντιθέσεις. Εις την λέξη ''κουλτούρ''- διανοητικός πολιτισμός - έρχεται εις αντίθεσιν η λέξη ''τσιβιλιζασιόν'' - τεχνικός πολιτισμός.
Ο τελευταίος αυτός είναι κάτι το νοητόν και αφορά τις ανέσεις των πολιτών, ενώ υπό την έννοια διανοητικός πολιτισμός - κουλτούρ αναφέρουμε τον ψυχικόν κόσμο μας. Η λέξη κουλτούρ έχει την καταγωγή της εις την γεωργία και σημαίνει την οργάνωση και την καλλιέργεια του εδάφους.
Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός δημιουργήθηκε από αγρότες και κυνηγούς, από ναυτίλους και αλιείς, οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές και στα νησιά της Μεσογείου.
Τα πρώτα γνωστά θεωρητικά δείγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού ευρίσκονται εις την νήσος Κρήτη, λέγεται δε ότι η αρχική του πατρίς ήταν η Αίγυπτος. Η πανάρχαια γλώσσα των κρητών δεν έχει μέχρι σήμερα εξιχνιασθεί, κατά συνέπειαν για εμάς μένουν μόνο τα κτίσματα, οι εικόνες και οι μύθοι εκείνοι που παρέλαβε η ελληνική γλώσσα. 

ΠΡΟ 4000 ΕΤΩΝ 
Ο Κρητικός πολιτισμός ανθούσε προ 4000 ετών. Την εποχή εκείνη η νήσος ήταν ανοχύρωτος και η προστασία της είχε ανατεθεί εις τα πλοία.
Έλαιον, σίτος και άνθη, ιδιαιτέρως δε ο κρίνος, εκαλλιεργούντο εις την νήσον.
Οι θρησκευτικές λειτουργίες έχουν την μορφή των εορτών με χορούς. Τρεχούμενα νερά, λουτήρες και ταράτσες για ηλιόλουτρα που εξυπηρετούν την ομορφιά του σώματος. Οι γυναίκες ντύνονται με εξαιρετικό γούστο. Το κρινολίνο (είδος μακριάς και πολύ φαρδιάς γυναικείας φούστας) και η βοστρυχωτή κόμμωσις (μαλλιά με μπούκλες) έχουν την καταγωγή τους εις την Κρήτη. 
Θείο σύμβολο είναι ο ταύρος. Ο υπέρτατος θεός ο Ζεύς, όπου μεταμορφώνεται σε ταύρο και παίρνει μαζί του την Ευρώπη, εγεννήθη εις την Κρήτη.
Ο πολιτισμός αυτός εξαπλώνεται από την Κρήτη εις τα ακτάς της ηπείρου και όλα τα νησιά. Φορείς του ήταν οι εκ καταγωγής συγγενείς προς τους Κρήτες  Έλληνες, οι οποίοι κατέστησαν δυνατότεροι συνεπεία της από βορρά εισροής νέου αίματος. 

Παρ΄όλο τον εξευγενισμό του ο πολιτισμός της μεσογείου έκανε τόσο εμφανή τα χαρακτηριστικά του αγροτικού πολιτισμού, ώστε και αυτός ο Κάτων της δημοκρατικής Ρώμης δεν μπορεί να φανταστεί άλλον βιοπορισμό εκτός της κτηνοτροφίας και της γεωργίας. 
Τον ρώτησε κάποτε κάποιος: Έτσι λοιπόν,αλλά τι είναι τότε το εμπόριον με το χρήμα; Ο Κάτων απάντησε δια άλλης ερωτήσεως: Και τι είναι η δολοφονία ανθρώπων;
Το πράγμα είναι ήδη διαπιστωμένο: Τα άνθη και ο οίνος, η τραγωδία και ο χορός, η μουσική, η ζωγραφική, και η γλυπτική αναπήδησαν από τους κήπους και τα αμπέλια, τους αγρούς και τα λιβάδια, την θάλασσα, τις λίμνες και τα δάση της Ευρώπης.
Οι τραπεζίτες δεν έχουν καμία σχέση με αυτά. Θεός των ήταν ο θεός των κλεπτών.




Δύναμις γονιμοποιήσεως και μητρότης υπήρξαν τα πρώτα θεϊκά σύμβολα. Ο ουρανός ήτο άρρην και η γη θήλεια. Η μορφή των θεών μεταβάλλεται με την πάροδο των εποχών, όχι όμως η καταγωγή των και η αρχική σημασία των.
Η Ήρα με την δέσμη των σταχέων και η Αιγύπτια Ίσις με το κέρας είναι πάντοτε η θεά της γονιμότητος. Ο ουρανός , το άρρεν στοιχείο δεν χρειάζεται πάντοτε την γη δια να δώσει μορφή εις τα δημιουργήματά του.
Έτσι, από το παιγνίδισμα των νεφών και των κυμάτων γεννιέται η Αφροδίτη, η θεά της ωραιότητος. Οι ναυτίλοι κρεμούν το ομοίωμα της γεννηθείσης από τους αφρούς των κυμάτων, το '' υγρόν θήλυ,'' εις την πλώρη των σκαφών των και βρίσκονται υπό την προστασίαν της. 
Από την κεφαλή του Διός γεννάται η αιωνία παρθένα Παλλάς Αθηνά, η θεά της σοφίας. Οι γεωργοί την κάνουν προστάτιδα της ελαίας, κατά τον τρόπο δε αυτόν οι πλέον ελεύθερες, πνευματικότερες, ευγενέστερες δημιουργίες του Ευρωπαϊκού θρησκευτικού αισθήματος παραμένουν αιωνίως συνδεδεμένες με τον σεμνόν κόσμο του ναυτίλου και των ψαράδων, του αγρότη, του ποιμένος και του κυνηγού. 

Και όταν άρχισε να δύη η βασιλεία των παλαιών θεών, ενεφανίσθη ο υιός ενός χειρώνακτος από την Γαλιλαία, ξυλουργός το επάγγελμα, ο οποίος εξεδίωξε τους αργυραμοιβούς από τον ναό, ανατρέποντας των τα τραπέζια με το εμπόρευμα. Αλιείς ήσαν οι μαθηταί του.




Εις τα μάτια της φαντασίας μας ο Χριστός μας φαίνεται ως ένας Έλλην έφηβος κάθεται μπροστά σε ένα κλήμα και ομιλεί:'' Ο Ιωάννης ήλθε, δεν ήπιε, δεν έφαγε και τότε είπαν αυτοί: Ιδέ ένας ασκητής!
Ο υιός του ανθρώπου ήλθε, τρώγει, πίνει και τότε λέγουν αυτοί: Ίδέ, ένας μέθυσος και ακόλαστος! ''(Ευαγγελιστής Ματθαίος.)

ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ
Το μεγάλο χαρακτηριστικό του χριστιανισμού δεν είναι η μετάβασις από τον πολυθεϊσμό εις τον μονοθεϊσμό. Είναι η τελείωσις που συνετελέσθη εις το Ευρωπαικόν θρησκευτικόν αίσθημα δια της διδασκαλίας του Χριστού.
Και τώρα επανέρχεται η διδασκαλία τελειωμένη εις τον Ευρωπαικόν κόσμο. Η αποφασιστική προετοιμασία του χριστιανισμού είναι η αποκάλυψη της συνειδήσεως.
Μοίρα και συνείδησις !!! Τα δυο αυτά πράγματα κεντρίζουν βαθύτατα την σκέψη του αρχαίου Ευρωπαίου. Τύχη- μοίρα είναι ο υπό των θεών καθορισμένος εις εμάς κλήρος, είναι αδύνατον να τον αποφύγουμε. Η προσοχή όμως που δίνουμε εις τις αντιδράσεις της συνειδήσεως μας καθιστά άξιους και ίσους προς τους θεούς, με άλλα λόγια προς την μοίρα μας και μας εξασφαλίζει δικαία κρίσιν.
Με την ανακάλυψη της ιδέας περί της συνειδήσεως και την ισχυροποιησίν της η ψυχή του αρχαίου Ευρωπαίου έρχεται εις επαφή με το φως, εγκαταλείπωντας την πνευματική αδράνεια του παρελθόντος.
Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ μόνος. Η συνείδησίς του είναι πάντοτε μαζί του, τμήμα του εγώ του. Η συνείδησίς του,το δαιμόνιον ωθεί τον Σωκράτη να ερευνά δια την αλήθεια.
Έτσι ανακαλύπτει τον πλήρη ορισμόν, διότι μόνον ο ακριβής καθορισμός ενός πράγματος μας βοηθεί να ακολουθήσωμεν τα ίχνη της υποστάσεώς του, μέθοδός του είναι ο διάλογος που αναγκάζει τον συνομιλητή να σκεφθεί.



Η σοφία του αποκορυφώνεται εις την φράσιν:'' Ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτε.'' Δια την συνείδησίν του ο Σωκράτης πεθαίνει, όπως αργότερα ο Ιησούς Χριστός κατά την νύχτα της αγρυπνίας εις το όρος των Ελαιών εκφράζει κατά τρόπο θαυμάσιον την περί της μοίρας έννοιαν των Ελλήνων:'' Γενηθήτω το θέλημά σου! '' 
Ο Αθηναίος χειρώναξ  Σωκράτης και μετά αυτόν ο Ρωμαίος αριστοκράτης Σενέκα υπήρξαν τόσο συγγενείς και πρόδρομοι και συνοδοιπόροι του εκ Γαλιλαίας ξυλουργού, ώστε οι περισσότερες φράσεις των λόγων των και συγγραμμάτων των να ανευρίσκονται εις την Καινή Διαθήκη. Από την ομοιότητα αυτήν της περί ζωής αντιλήψεως οδήγησαν εις την εσφαλμένη γνώμη ότι μερικά βιβλία του Σενέκα εγράφησαν από τον Απόστολο Παύλο όπου φανερώνουν και τις ιδέες του.

Αξιοπρέπεια και απόλαυσις της ζωής είναι οι σκοποί της ζωής του Ευρωπαίου. Σοφία και αποστροφή προς το χρήμα, όχι πονηρία και φιλοχρηματία, αγνότητα και χαρά της ζωής, όχι δυσπιστία και ασκητισμός, αγάπη και συμπάθεια προς τον πλησίον, όχι σκληρότης και υπεροψία έναντι του πόνου του πλησίον, αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά του χριστιανισμού. Ο άρτος και ο οίνος είναι τα σύμβολά του. 
Ό σύ μισείς, έτέρω μη ποιήσης. Η φρόνιμος αυτή περιτροπή πρός όλους, είναι το περιεχόμενον της Παλαιάς Διαθήκης. '' Ότι επιθυμείς εσύ να σου κάνουν οι άλλοι, κάνε εσύ πρώτος εις τον αδελφό σου.''
Η μεγαλόψυχος εντολή προς μια ελάχιστα άνετον ηθική αποτελεί την έννοιαν της Καινής Διαθήκης.
Γραμμένη εις την ελληνική γλώσσα κατέκτησε τον κόσμο, όχι διότι ήταν η θρησκεία των πτωχών ανθρώπων, δηλαδή των πολλών, αλλά διότι απευθύνεται προς την περί ζωής αντίληψις του λευκού ανθρώπου.
''Υπάγεται εις όλον τον κόσμο και διδάξετε όλους τους λαούς!'' Η εντολή αυτή προς τους αποστόλους εννοεί τον περί την Μεσόγειον μικρόν κόσμον. Έτσι ευρίσκομεν τους απεσταλμένους του Ναζωραίου εις την Ελλάδα, την Ρώμην και τας ρωμαικάς επαρχίας και όχι εις τας Ινδίας και το εσωτερικόν της Αφρικής.
Για πρώτη φορά αργότερα ο παπικός καθολικισμός θεωρεί όλους τους ανθρώπους όλων των φυλών και χρωμάτων ως έχοντας δικαίωμα εις δια του χριστιανισμού σωτηρίαν.


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου